مشخص شدن رابطه بین بحران مالی و تجارت خدمات و همچنین شناسایی عوامل مؤثر بر تجارت دوجانبه خدمات گردشگری در سیاستگذاریهای اقتصادی جهت کاهش اثرات بحران مالی و افزایش حجم تجارت خدمات گردشگری مؤثر است. با توجه به نتایج تحقیق میزان اهمیت و اثرگذاری خدمات در تراز تجاری مشخص می شود. بنابرین سازمان صنایع و معادن و بازرگانی و سازمان های تامین مالی میزان حمایت از صنایع خدماتی را متناسب با این درجه اهمیت تنظیم میکنند. همچنین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، برنامه های توسعهای و شکلدهی به گونه های مختلف این صنعت را با توجه به انعطافپذیری این صنعت نسبت به شرایط مالی مختلف تنظیم میکنند.
۱-۴- اهداف پژوهش:
-
- بررسی عوامل مؤثر بر جریان تجارت دوجانبه خدمات در کشورهای که بیشترین تجارت خدمات گردشگری را با ایران دارند.
-
- بررسی عوامل مؤثر بر حجم تجارت دوجانبه خدمات گردشگری در کشورهای که بیشترین تجارت خدمات گردشگری را با ایران دارند.
-
- ارزیابی تاثیر بحران مالی بر تجارت دوجانبه خدمات در کشورهای که بیشترین تجارت خدمات گردشگری را با ایران دارند.
- ارزیابی تاثیر بحران مالی بر تجارت دوجانبه خدمات گردشگری در کشورهای که بیشترین تجارت خدمات گردشگری را با ایران دارند.
۱-۵- فرضیه ها یا سوال پژوهش:
– بحران مالی بر تجارت دوجانبه خدمات در کشورهای عمده شریک تجاری ایران در بخش خدمات اثر منفی دارد.
-بحران مالی جریان دو جانبه تجارت خدمات گردشگری را در کشورهای عمده شریک تجاری ایران، کمتر از تجارت دوجانبه کل خدمات تحت تاثیر قرار میدهد.
۱-۶- روش پژوهش:
پژوهش از نظر اهداف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش، توصیفی و تحلیلی است. برای جمع آوری مطالب مربوط به ادبیات موضوع از روش کتابخانه ای نظیر کتب، مقالات، پایان نامه ها، مجلات و پایگاه های اطلاعاتی در اینترنت استفاده می شود. جامعه آماری این پژوهش ایران و کشورهای است که بیشترین تجارت خدمات گردشگری را با ایران دارد. این کشورها عبارتند از کانادا، ایتالیا، المان، سوریه، ژاپن، بریتانیا و فرانسه است. قلمرو زمانی پژوهش ۲۰۰۳-۲۰۱۰ است.
به منظور بررسی تجارت دوجانبه از الگو جاذبه تجاری استفاده شده است. الگوهای جاذبه یکی از ابزارهای مهم در تجارت بین الملل است که امکان برآورد جریانهای تجارت دوجانبه در یک مقطع زمانی خاص و به طور همزمان از دیدگاه کشور صادرکننده و واردکننده را فراهم آورده است.
۱-۷-کلید واژه ها:
بحران مالی[۷۱] : عبارت بحران مالی برای موقعیتهای زیادی به کار میرود که در آن ها، برخی از نهادهای مالی یا داراییهای مالی به صورت ناگهانی بخش زیادی از ارزش خود را از دست میدهند. از طرف دیگر میتوان گفت که بحرانهای مالی نتیجه مستقیمی از کاهش ثروتهای کاغذی[۷۲] است که این تغییرات در ارزش دارایی افراد، تحت تأثیر بخش واقعی اقتصاد نبوده است. این در حالی است که در قرنهای ۱۹ و ۲۰ میلادی، بسیاری از بحرانهای مالی با هراسهای بانکی[۷۳] در ارتباط بودهاند و بسیاری از بحرانها با این هراسها منطبق بودهاند. موقعیتهای دیگری که اغلب تحت عنوان بحرانهای مالی شناخته میشوند شامل سقوطهای بازار سهام[۷۴] و ترکیدن حبابهای مالی، بحرانهای پولی و نکول حکمرانی[۷۵] هستند. پس به طور خلاصه میتوان بیان کرد که بحرانهای مالی شامل الف) بحرانهای بانکی، ب) حبابهای سفتهبازی و سقوطهای بازار سهام، ج) بحرانهای پولی و د) بحرانهای بدهی حکمرانی هستند. این در حالی است که بحرانهای بانکی و حبابهای سفتهبازی و سقوطهای بازار سهام، در ابتدا دارای ابعاد ملی بوده و امکان دارد که بعد فراملی بینالمللی نیز پیدا کنند، ولی بحرانهای پولی و بدهیهای حکمرانی، از همان ابتدا دارای ابعاد فراملی و بینالمللی هستند (کیندلبرگر و آلیبر[۷۶]، ۲۰۰۵؛ لوین و والنسیا[۷۷]، ۲۰۰۸).
تجارت خدمات[۷۸] : تجارت خدمات به خرید و فروش یک کالای غیرقابل لمس بین خریدار و فروشندهای که در دو کشور یا دو اقتصاد متفاوت هستند گفته می شود. این تعریف بر طبق توافق نامهی GATS و بر اساس اینکه در زمان معامله، طرفین معامله در کجا حضور دارند به ۴ شاخه تقسیم می شود: ۱- تجارت بین مرزی: زمانی که خدمت از یک کشور به کشور دیگری ارائه شود. ۲- مصرف در خارج از کشور: عرضهی خدمات از یک کشور به مصرف کنندگان خدمات از کشور دیگر در کشور عرضه کننده. ۳- حضور تجاری: عرضه کننده خدمات از یک کشور، خدمت را در کشور دیگر ارائه میدهد. ۴- حضور شخص حقیقی: خدمات از طریق حضور اشخاص حقیقی در کشور دیگر ارائه شوند (سازمان تجارت جهانی[۷۹]،۲۰۱۳).
الگوی جاذبه[۸۰] : در سادهترین حالت الگوی جاذبه بیان میدارد که تجارت دوجانبه بین دو کشور با GDP این کشورها ارتباط مستقیم و با فاصله جغرافیایی این دو کشور ارتباط معکوس دارد. این دو عامل، توضیح دهندگی تجربی بالایی دارند. ضمن اینکه اثر فاصله جغرافیایی قوی است و در طول زمان کاهش نمییابد. الگوهای تعمیم یافته جاذبه، اثرات هم مرزی و همسایگی کشورها و همچنین برخی هزینه های پیچیده تعامل را هم بر روی تجارت دوجانبه اندازه گیری می کند (کیمیورا و لی[۸۱]،۲۰۰۴).
گردشگری[۸۲] : گردشگری به معنای مسافرت از یک مبدأ به یک مقصد است که به منظور سیاحت یا تجارت است و مفهوم آن فرایندهای مبادله فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را نیز در بر میگیرد. گردشگری به لحاظ دارا بودن قابلیت تحرک در تولید و توزیع و ایجاد خدمات گوناگون، سرعت بخشیدن به گردش پول و سرانجام ایجاد اشتغال یکی از مهمترین منابع تولید کشورها در بخش خدمات است که میتوان از آن به سود اقتصاد کشور میزبان بهره گرفت (سازمان تجارت جهانی، ۲۰۱۲).
فصل دوم:
مروری بر ادبیات موضوع
مقدمه:
بحرانهای مالی یکی از پدیده های رایج در طول حیات اقتصادی کشورها است. نحوه مقابله با بحران و کاهش تبعات منفی آن، از مهمترین دغدغه های کشورهای درگیر بحران بوده است. اکثر کشورها، اقدامات پیشگیرانه از وقوع بحران و جلوگیری از سرایت آن به اقتصادشان را در نظر داشته اند.
بحرانهای مالی در کشورهای جنوب شرقی آسیا، آرژانتین، برزیل، مکزیک و غیره از جمله بزرگترین بحرانهای مالی در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بوده اند. کشورهای درگیر بحران، سیاستهای مختلفی نظیر کاهش یا افزایش نرخ بهره، اصلاح مقررات بازار سرمایه، تزریق پول به اقتصاد و غیره را به منظور پیشگیری و یا درمان بحرانهای مالی مورد توجه قرار داده اند. در این میان ساختار اقتصادی کشورها در انتخاب سیاستهای مقابله با بحرانهای مالی نقش اساسی داشته است. بحران اخیر که از سال ۲۰۰۷ شروع شد، با وسعت بیشتر، در سال ۲۰۰۸ شدت یافت و اقتصاد جهانی را مورد هدف قرار داده است. کشورهای درگیر بحران، سیاستهای مختلفی را برای مقابله با این بحران تدوین نموداند.