با درنظر گرفتن اعلامیه مربوط به اعطاى استقلال به کشورها و ملل تحت استعمار، که طى آن مجمع عمومى اعلام داشته است که جریان آزادى، جریانى مقاومت ناپذیر و تغییرناپذیر بوده و در جهت شأن انسانى و پیشرفت و عدالت، باید به استعمار و کلیه روشهاى جدایى نژادى و تبعیضهاى مربوط به آن خاتمه
داده شود.
با ملحوظ داشتن به کنوانسیون بین المللى در مورد از میان بردن کلیه اشکال تبعیض کشورهاى عضو بویژه جدایى نژادى و آپارتاید را محکوم و جهت جلوگیرى، منع و ریشه کن نمودن کلیه رویه هایى که داراى چنین ماهیتى مى باشند در سرزمینهایى تحت حاکمیت خود، اقدام مى نماید.
با ملحوظ داشتن به کنوانسیون جلوگیرى و مجازات جنایت کشتار دسته جمعى اعمال به خصوصى که احتمالا مانند اعمال آپارتاید تلقى گردند طبق حقوق بین المللى یک جنایت محسوب مى شود.
با ملحوظ داشتن کنوانسیون مربوط به غیر قابل اجراءبودن محدودیت‌های قانونى در مورد جنایت جنگى و جنایات بر علیه بشریت، اعمال غیر انسانى ناشى از سیاست آپارتاید به عنوان جنایت علیه بشریت به شمار مى آیند.
با ملحوظ داشتن اینکه، مجمع عمومى سازمان ملل قطعنامه هاى متعددى تصویب نموده که طى آن ها سیاست‌ها و رویه هاى آپارتاید را به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم گردیده است.
با ملحوظ داشتن اینکه، شوراى امنیت تأکید نموده است که آپارتاید و توسعه و تشدید مداوم آن صلح و
امنیت بین المللى را مختل نموده و در معرض تهدید قرار مى دهد.
با اعتقاد به اینکه کنوانسیون بین المللى منع و مجازات جنایت آپارتاید، انجام اقدامات مؤثرترى را در سطوح
بین المللى و ملى، به منظور منع و مجازات جنایت آپارتاید امکان پذیر مى سازد. مراتب زیر را مورد موافقت قرار مى دهند
ماده ١ – ١ – کشورهاى طرف این کنوانسیون اعلام مى دارند که آپارتاید جنایتى بر علیه بشریت بوده و اعمال
غیر انسانى که ناشى از سیاست‌ها و رویه هاى آپارتاید و نیز سیاست‌ها و روشهاى مشابه جدایى نژادى و
تبعیض به ترتیبى که در ماده ٢ این کنوانسیون تعریف شده است، مى باشند که اصول و حقوق بین المللى و بخصوص مقاصد و اصول منشور ملل متحد را نقض مى کنند و نیز تهدیدى جدى علیه صلح و امنیت
بین المللى به شمار مى آیند.
٢- کشورهاى طرف این کنوانسیون، سازمان‌ها، مؤسسات و افرادى که مرتکب جنایت آپارتاید گردیدند را
مجرم اعلام مى دارند.
ماده ٢- از نظر این کنوانسیون واژه «جنایت آپارتاید» که سیاست‌ها و رویه هاى مشابه جدایى نژادى و تبعیض نژادى را که در آفریقاى جنوبى اعمال مى گردد، شامل مى شود، به دیگر اعمال غیر انسانى که به منظورایجاد و برقرارى سلطه یک گروه نژادى بر گروه نژادى دیگر انجام مى گردد و به طور سیستماتیک آنان را مورد ظلم قرار مى دهد نیز اطلاق مى گردد.
الف – انکار حق حیات یا آزادى شخصى در مورد عضو یا اعضاى یک گروه و یا گروه هاى نژادى از طریق
١ – قتل عضو یا اعضاء یک گروه و یا گروه هاى نژادى.
٢ – وارد آوردن صدمات شدید روحى و جسمى بر یک گروه و یا گروه هاى نژادى به وسیله نقض آزادى و یا حیثیت آن ها و یا شکنجه نمودن، یا انجام رفتار و یا مجازات ظالمان، غیر انسانى و ترذیلى در مورد آنان.
٣ – از طریق خودسرانه و حبس غیر قانونى اعضاى گروه و یا گروه هاى نژادى.
ب – تحمیل تعمدى شرایط زندگى بر یک گروه و یا گروه هاى نژادى که غرض از آن نابودى تمام یا قسمتى از گروه و یا گروه هاى مذبور باشد.
ج – هر گونه اقدامات قانونى و یا اقدامات دیگر که منظور از آن ها بازداشتن گروه و یا گروه هایى از مشارکت در زندگى سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى کشور ایجاد تعمدى شرایطى جهت جلوگیرى از توسعه یک چنین گروه یا گروه هایى بخصوص با محروم کردن اعضاى یک گروه و یا گروه هاى نژادى از حقوق بشر و آزادیها شامل حق کار، حق تشکیل اتحادیه هاى کارگرى مجاز، حق تحصیل، حق ترک و بازگشت به وطن، حق داشتن ملیت، حق آزاد بودن در رفت و آمد یا اقامت، حق آزادى عقیده و بیان، حق آزادى تشکیل مجمع و یا انجمن مسالمت آمیز.
د – هر گونه اقدام در جمله اقدامات قانونى که منظور از آن ها تقسیم جمعیت بر اساس مرزهاى نژادى از طریق
ایجاد جایگاه ها و محله هاى جداگانه براى اعضاء گروه و یا گروه هاى نژادى، تحریم ازدواجهاى مختلط در بین اعضاى گروه هاى نژادى مختلف، سلب مالکیت ارضى از اعضاى یک گروه یا گروه هاى نژادى باشد.
ه – استثمار از نیروى کار اعضاى گروه هاى نژادى بخصوص با تکلیف نمودن کار اجبارى به آنان.
و – تعقیب و آزار سازمان‌ها و اشخاصى که مخالف آپارتاید باشند، از طریق محروم نمودن آنان از حقوق و
آزادیهاى سیاسى.
ماده ٣ – مسئولیت جزایى بین المللى، صرف نظر از انگیزه در مورد افراد و یا اعضاى سازمان‌ها، و مؤسسات و نمایندگان دولت اعم از اینکه در کشورى که این اقدامات انجام گردیده و یا درکشور دیگرى اقامت دارند، طبق شرایط ذیل به اجرا گذارده مى شود
الف – ارتکاب شرکت در تحریک مستقیم و یا مواضعه در انجام اعمال ذکر شده در ماده ٢ این کنوانسیون.
ب – هم دستى مستقیم، تشویق و یا همکارى در ارتکاب جنایت آپارتاید.
ماده ۴ – کشورهاى طرف قرارداد این کنوانسیون تعهد مى نمایند
الف – تدابیر قانونى و یا تدابیر ضرورى به منظور منع و همچنین جلوگیرى از هر گونه تشویق جنایت آپارتاید و یا سیاستهاى مشابه جدایى نژادطلبى و یا مظاهر آن تصویب نمایند، اشخاصى را که مرتکب این جنایت گردیده اند مجازات نمایند.
تصویب تدابیر قانونى، قضایى و اجرایى براى تعقیب، محاکمه و مجازات افراد مسئول و یامتهم به اعمالى
که در ماده ٢ این کنوانسیون تعریف گردیده است بر طبق صلاحیت خود، خواه این افراد در قلمرو کشورى که در آنجا این اعمال را مرتکب گردیده اند سکنى داشته باشند یا اتباع آن دولت و یا دولت دیگرى بوده و یا فاقد تابعیت باشند.
ماده ۵ – افراد متهم به ارتکاب اعمالى که در ماده ٢ این کنوانسیون بیان گردیده است، ممکن است توسط
دادگاه ذى صلاح هر کشور طرف این کنوانسیون که در مورد شخص متهم داراى صلاحیت قضایى دولت،
محاکمه و یا توسط دیوان کیفرى بین المللى از سوى آن کشورهاى طرف که صلاحیت آن را پذیرفته اند
محاکمه شوند.
ماده ۶ – کشورهاى طرف این کنوانسیون تعهد مى نمایند که تصمیمات اتخاذ شده توسط شوراى امنیت را که هدفش جلوگیرى، منع و مجازات جنایت آپارتاید است طبق منشور سازمان ملل متحد قبول و اجرا نمایند و در اجراى تصمیمات اتخاذ شده توسط دیگر ارگانهاى ذیصلاح سازمان ملل به منظور نیل به مقاصد این کنوانسیون، همکارى نمایند.
ماده ٧ – ١- کشورهاى طرف این کنوانسیون تعهد مى نمایند که گزارشهاى ادوارى در مورد تدابیرقانونى،
قضایى، اجرایى و یا تدابیر دیگرى که تصویب نموده اند به گروهى که بر طبق ماده ٩ این کنوانسیون تشکیل شده است تسلیم نمایند و مقررات این کنوانسیون را به مورد اجرا گذارند.
٢ – نسخى از این گزارش‌ها توسط دبیرکل سازمان ملل متحد به کمیته ویژه آپارتاید ارسال خواهدشد.
ماده ٨ – هر کشور طرف این کنوانسیون مى تواند از هر رکن ذى صلاح سازمان ملل درخواست نمایند، به
