ج) رفتارغیرکارکردی^[۸۲] گریفین و همکارانش (۱۹۹۸) رفتار غیرکارکردی در سازمان را با پیامدهای منفی برای سطوح فردی، گروهی و حتی سازمانی، مد نظر قرار می‌دهند. این چارچوب مفهومی رفتارهایی را در بر می‌گیرد که بسته به قصد و نیت، کارکردی یا غیرکارکردی محسوب می‌شوند. این رفتارها در دو طبقه کلی قابل تقسیم بندی هستند : رفتارهایی که مستقیما به افراد یا گروه ها آسیب می‌زنند و رفتارهایی که به سازمان آسیب می رسانند. واضح است که بسیاری از رفتارهای غیرکارکردی ممکن است نهایتاً هم به فرد و هم به سازمان صدمه بزنند؛ اما اینکه کدامیک بیشترین و مستقیم ترین خسارت را متحمل می شود، ملاک این تقسیم بندی است. این رفتارهایی که به خارج از سازمان صدمه می‌زنند در این طبقه بندی دیده نشده اند. به علاوه، خطوط تقسیم این طبقه بندی ها شفاف نیست؛ برای مثال، ممکن است برخی رفتارها، مثل اقدامات کاری غیر ایمن، در بیش از یک طبقه قرار گیرند. (گریفن و همکاران^[۸۳]، ۲۰۰۲)

د) رفتارهای ناکارآمد اسپکتور و فوکس (۲۰۰۲) رفتار ناکارآمد را به مثابه رفتاری که به قصد آسیب زدن به سازمان یا سایر اعضای آن انجام می شود، نظیر اقدامات بالقوه آسیب زننده، تعریف می‌کنند. نمونه ای از این رفتارها عبارتند از : اجتناب از کار، انجام نادرست وظایف، تعرض فیزیکی، ابراز خصومت لفظی (ناسزاگویی)، خرابکاری، و دزدی. برخی اقدامات نظیر تعرض و خصومت، مستقیما علیه افراد انجام می‌شوند، در حالی که اقدامات دیگر مثل انجام نادرست وظایف یا خرابکاری، مستقیما علیه سازمان صورت می‌پذیرند. برخی اقدامات نظیر دزدی نیز ممکن است هم علیه افراد باشد و هم علیه سازمان.

ها) بدرفتاری سازمانی^[۸۴] از نظر وردی و وینر (۱۹۹۶) هر اقدام عمدی که توسط اعضای سازمان، هنجارهای اجتماعی یا سازمانی را نقض می‌کند، نوعی بدرفتاری سازمانی است. مشابه آنچه که در رفتارهای غیرکارکردی وجود دارد، در این تعریف نیت و قصد کارمند، نقشی اساسی دارد. رفتارهایی که با ارزش‌های سازمانی سازگارند، اما با ارزش‌های اجتماعی تناقض دارند (مثل دروغ گفتن به نفع سازمان)، به منزله بدرفتاری سازمانی تلقی می‌شوند. همچنان که رفتارهایی که با ارزش‌های اجتماعی سازگارند، اما با ارزش‌های سازمانی در تضادند (مثل افشای اسرار سازمان). این رویکرد بیشتر انواع رفتارهای آسیب زننده را در بر می‌گیرد؛ هم رفتارهایی را که در داخل و خارج به سازمان آسیب می رسانند و هم رفتارهایی را که به افراد آسیب می‌زنند و هم رفتارهایی را که به جامعه صدمه می‌زنند. (واردی و مینر^[۸۵]، ۱۹۹۶)

و) پرخاشگری در محل کار درادبیات موجود، پرخاشگری آدمی در محیط کار با اشاره به کوشش‌های افراد برای صدمه زدن به دیگران، در طیفی گسترده از رفتارهای گوناگون و متحیرکننده تعریف شده است. (بارون و ریچاردسون^[۸۶]، ۱۹۹۴)

بارون پرخاشگری در محل کار را در سه سطح مطرح می‌کند

۱)مضایقه کردن از همکاری، انتشار شایعه و بدگویی، و اصرار در مجادله، تجاوز و استفاده از کلام اهانت آمیز؛

۲)مجادله شدید با سرپرستان، همکاران، و مراجعین، کارشکنی، تهدیدهای زبانی، وجریحه دار کردن احساسات افراد

و ۳) نمایش عصبانیت شدید و تهدید به خودکشی، زد و خورد فیزیکی، تخریب اموال و دارایی ها، استفاده از سلاح گرم، ارتکاب به قتل، تجاوز جنسی، و ایجاد آتش سوزی. ( بارون^[۸۷]، ۱۹۹۴)

بخش سوم: معرفی بانک توسعه تعاون

۲-۲۰ اهداف و سیاست های بانک توسعه تعاون

با توجه به اینکه سیستم اقتصادی کشور بانک محور است سیستم بانکی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی اجرایی شدن اقتصاد مقاومتی در کشور مطرح است. محمد علی سهمانی مدیرعامل بانک توسعه تعاون در نشستی با کارکنان بانک توسعه تعاون استان زنجان با اشاره به منشور اقتصاد مقاوتی کشور معتقدند بانک ها برای حمایت از تولید و کارآفرینی و تامین مالی سرمایه در گردش اقدامات خوبی انجام داده‌اند و ۶۰ درصد منابع داخلی بانک ها و منابعی که دولت به بانک ها اختصاص داده در راستای توانمندسازی و افزایش ظرفیت بنگاه ها و تامین سرمایه در گردش بوده است. وی یکی از ویژگی های بودجه بانک را انعطاف پذیری آن دانست و گفت: اهداف و سیاست های بانک توسعه تعاون قابل تعدیل می‌باشد، زیرا سیاست‌های پولی و مالی دولت و بانک مرکزی در همه جای دنیا حتی در کشورهای پیشرفته در حال تغییر هستند. اهداف بانک توسعه تعاون عبارتند از:

• • تخصیص منابع و کمک به تأمین سرمایه کارآفرینان و افراد جویای کا ربه منظور ایجاد اشتغال جدید و کمک به بنگاه های اقتصادی موجود و توسعه آنان به منظور حفظ و بهبود اشتغال موجود و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید، ارتقای ظرفیت ها و توانمندی های رقابتی بخش تعاون در سطح ملی و بین‌المللی، تسهیل ارتباطات و پیوندهای فنی، مالی و اقتصادی بین آن ها و تحقق توسعه یکپارچه بخش تعاونی در اقتصاد ملی.

• • تشویق و تقویت اشخاص حقیقی و حقوقی برای سرمایه گذاری به شکل تعاونی و نوآوری و ابداع در زمینه نهادسازی مالی تعاونی و توسعه فرآیندهای شغلی و حرفه ای.

• • کمک به توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور از طریق توسعه بخش تعاونی و فراهم کردن زمینه‌های عدالت اجتماعی بر اساس برنامه های وزارت تعاون.

• • به کارگیری و استفاده از امکانات عملیات بانکی به منظور ارتقای ظرفیت و توانمندی‌های بخش تعاونی با هدف افزایش سهم بخش تعاون در اقتصاد ملی.

• • حمایت مالی و اعتباری از انتقال فعالیت‌ها و کاهش ‌تصدی‌ه‌ای بخش دولتی اقتصاد به بخش غیردولتی با اولویت دادن به تعاونیها.

• • فراهم نمودن بستر مناسب برای توسعه مشارکت بخش غیردولتی در فعالیت‌های اقتصادی با اولویت بخش تعاونی.

• کمک به حضور فعال و ایفای نقش مؤثر تعاونیها در بازار بورس، سرمایه و بازارهای بین‌المللی.

۲-۲۱ چارت سازمانی بانک توسعه تعاون

۲-۲۲ اساسنامه بانک توسعه تعاون

هیئت وزیران بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های تعاون و امور اقتصادی و دارایی، به استناد بند (و) ماده (۹) قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم (۴۴) قانون اساسی – مصوب ۱۳۸۷ – اساسنامه بانک توسعه تعاون را به شرح زیر تصویب نمود.

ماده ۱-به منظور اجرای سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری و در جهت ارتقای بخش تعاونی در اقتصاد کشور، بانک توسعه تعاون که در این اساسنامه به اختصار (بانک) نامیده می شود تشکیل می شود.

ماده ۲-بانک دارای شخصیت حقوقی و استقلال اداری و مالی است و به صورت شرکت دولتی در حمایت و اجرای برنامه های وزارت تعاون در تامین منابع سرمایه ای بخش تعاونی طبق مقررات این اساسنامه و قوانین پولی و بانکی کشور عمل نموده و مشمول نظارت بانک مرکزی است و در موارد پیش‌بینی نشده، طبق قوانین و مقررات مربوط اداره می شود.

ماده ۳-مرکز اصلی بانک در تهران است و می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط نسبت به ایجاد شعبه یا نمایندگی در داخل و یا خارج از کشور اقدام نماید.