• • 

  

 

• مدیریت بدون بودجه، مدیریت ناتوان: واقعیت این است که ایجاد حوزه، اکتشافات باستان شناسی و حفاظت مؤثر از آثار تاریخی و سرمایه گذاری برای جذب گردشگر امکانات و بودجه می‌خواهد. مدیران بخش های کلان هرگز به صنعت گردشگری به مثابه یک صنعت نگاه نکرده اند و از سرمایه گذاری های لازم سرباز زده اند و همچنان وابسته درآمد فرش و پسته و نفت هستند(معاونت برنامه ریزی و توسعه شهرداری ‌کلان‌شهر تبریز، ۱۳۹۱).

 

۲-۲-۷ عوامل مؤثر در توسعه گردشگری

 

طی سال‌های اخیر گردشگری تبدیل به صنعتی رقابتی شده و کشورها برای کسب درآمد بیشتر متمایل به روش های جدید و ارائه نوآوری در این صنعت شده اند. برگزاری جشن های مختلف در کشورها روش های جدیدی برای توسعه و جذب توریست و شناساندن فرهنگ یک کشور به جهان می‌باشد. در کنار روش های پر هزینه، روش های کم هزینه، ولی پرباری نیز برای جذب توریست در اکثر کشورهای صنعتی دنبال می شود. تجربیات جهانی نیز نشان می‌دهد که کلان شهرهای بزرگ جهان نظیر لندن، پاریس، مسکو، نیویورک، آمستردام، پراگ و توکیو سرمایه گذاریهای عظیمی را در حوزه گردشگری شهری انجام داده و با ارتقای کیفیت زندگی در محیط کلان شهری، عوامل جذب گردشگران از نقاط مختلف جهان را نیز فراهم کرده‌اند. به گونه ای که هم اکنون درآمد کلان شهر نیویورک از گردشگری شهری به بیش از ۲۲ میلیارد دلار در سال می‌رسد. از این رو چنانچه در کلانشهرهای کشور ما نیز، برنامه های مدونی برای تقویت گردشگری شهری تهیه شده و به مرحله اجرا برسد، علاوه بر تأمین نیازهای شهروندان، می توان بخشی از منابع مالی شهرداری ها را نیز از محل درآمدهای ناشی از گردشگری تأمین کرد. البته صنعت گردشگری می‌تواند به عنوان یک مؤلفه پایدار، منبعی مالی و قابل توجه جهت افزایش هر چه بیشتر خدمات رسانی با صرفه اقتصادی به آحاد شهروندان محسوب شود(کاظمی، ۱۳۸۵).

به نظر می‌رسد زمان آن فرا رسیده که شهرداری‌ها با عزمی جدی، حضور در عرصه مدیریت گردشگری را تجربه کرده و علاوه بر اشتغال زایی برای شهروندان، موجبات ارتقای کیفی شهرها را فراهم آورند. بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده توسط نهادها و ارگان های مختلف در زمینه گردشگری، در جهت رشد و توسعه گردشگری موارد ذیل پیشنهاد می‌گردد:

 

1. 1. تعریفی مناسب و جامع از صنعت گردشگری و اهداف مورد نظر

 

1. 1. افزایش امنیت مرزی و داخلی

 

1. 1. جلوگیری از وقوع حوادث و رخدادهای داخلی بر علیه گردشگران خارجی(بین‌المللی)

 

1. 1. ارائه راهکارهایی برای از بین بردن مشکلات دیپلماتیک جهانی

 

1. 1. بسط و گسترش ارتباط و وسایل مدرن حمل و نقل، توسعه خدمات هواپیمایی و فرودگاهی و بهره برداری از راه های ارتباطی و مواصلاتی، بهبود تأسیسات بهداشتی و شبکه های آب و…

 

1. 1. رفع ضعف خدمات هتلداری و رستوران داری(کاظمی، ۱۳۸۵).

 

1. 1. برگزاری هفته های فرهنگی ایران در کشورهای هدف

 

1. 1. برگزاری نمایشگاه ها و همایش‌های اختصاصی در سطح بین‌المللی جهت شناساندن ظرفیت‌های گردشگری و شرکت فعال در نمایشگاه های بین‌المللی خارج از کشور

 

1. 1. انتشار دائمی کتابها، مقالات، ‌کاتالوگ‌ها و عکس ها از جاذبه های گردشگری ایران و تهیه نقشه های توریستی و بروشورهای حاوی اطلاعات مورد نیاز جهانگردان

 

1. 1. ایجاد سیستمی مدون جهت تبلیغات داخلی گردشگران بین‌المللی و معرفی فرصت هایی که از این بابت حاصل می شود که می‌تواند از طریق آموزش و پرورش و پخش فیلم و آموزش لازم در این زمینه ارائه شود(معاونت برنامه ریزی و توسعه شهرداری ‌کلان‌شهر تبریز، ۱۳۹۱).

 

1. 1. جلوگیری از ارائه سلایق شخصی در زمینه تبلیغات گردشگری داخلی و بین‌المللی و ارائه راهکارهای علمی بازاریابی در این زمینه.

 

1. 1. رقبای ایران در صنعت توریسم همواره به تبلیغات منفی علیه ایران می پردازند و آن را کشوری ناامن معرفی می‌کنند. تبلیغات در سطح بین‌المللی و به صورت گسترده در خصوص نشان دادن چهره واقعی از ایران می‌تواند تا حدود زیادی این اقدام را خنثی کند.

 

1. 1. جلوگیری از تعدد مراکز تصمیم گیری و تقویت بیش از گذشته سازمان اصلی و متولی صنعت گردشگری(وفاق، ۲۰۰۷).

 

1. 1. جلوگیری از تداخل وظایف سازمان‌های مرتبط و سیاست گذاری مشترک توسط این سازمان‌ها

 

1. 1. تشویق ایرانیان مقیم خارج به استفاده از فرهنگ و رسوم ایرانی

 

1. 1. تشویق مردم، سازمان‌ها و ایرانیان خارج از کشور به سرمایه گذاری در زمینه گردشگری و حذف تمامی ریسک ها و نااطمینانی ها در این زمینه

 

1. 1. ایجاد شرایطی جهت تحقیقات گردشگری در دانشگاه ها و کاربردی کردن این تحقیقات

 

1. 1. تربیت نیروی انسانی کارآمد و آشنا به زبانهای بین‌المللی

 

1. 1. تربیت پلیس راهنما(معاونت برنامه ریزی و توسعه شهرداری ‌کلان‌شهر تبریز، ۱۳۹۱).

 

1. 1. توسعه اماکن اقامتی، پذیرایی و ورزشی و تفریحی

 

1. 1. ارقام تعداد هتلهای فعال در کشور نشان می‌دهد که صنعت توریسم ایران برای جلب جهانگردان شدیداً نیازمند زیر‌ساخت‌های اقامتی و رفاهی است.

 

1. 1. هنوز بسیاری از مردم کشور خودمان از جاذبه های طبیعی استان‌های مختلف کشور اطلاعات مناسبی ندارند. آگاهی عمومی از جاذبه های گردشگری و افزایش مسافرت‌های بین شهری و استانی، که ضمن کسب درآمد برای مناطق توریست پذیر، افزایش روحیه و نشاط مسافران را نیز به دنبال دارد(معاونت برنامه ریزی و توسعه شهرداری ‌کلان‌شهر تبریز، ۱۳۹۱).

 

1. 1. توجه به سطح درآمد مردم در بازارها جهت جذب گردشگر.

 

1. 1. توجه ویژه به اکوتوریسم (طبیعت گردی)

 

1. 1. افزایش اعتبارات بخش جهانگردی و تسریع در تکمیل طرحهای نیمه تمام

 

1. 1. تعامل با فرهنگ ها و تمدن ملل دیگر

 

1. 1. استفاده از تجربیات دیگر کشورها به ویژه کشورهای موفق، در حوزه گردشگری

 

1. 1. توجه خاص به گردشگری الکترونیکی(ET)

 

1. 1. تدوین طرحهای جامع گردشگری برای هر یک از استان‌های کشور با توجه به ویژگی‌های تاریخی و مذهبی آن ها(وفاق، ۲۰۰۷).

 

1. 1. تربیت نیروی انسانی ماهر برای این بخش(راهنمای مسلط به زبان و علاقه مند به کار، خدمات دهندگان آشنا به زبانهای مختلف بخصوص زبان انگلیسی و…) مهم است و می‌تواند در ردیف رشته‌های مختلف تحصیلی در دانشگاه ها، مدیریت گردشگری، هتلداری و… تدریس شود تا کارشناسان خبره برای توسعه این صنعت پرورش یابند.

 

1. 1. تقویت و گسترش ابعاد خاص گردشگری در ایران