روش نقطه ارجاع پیوندی حداقل حداکثری- تحلیل پوششی داده ها (HMRP–DEA) از سه مدل حداقل حداکثری تشکیل شده است که شامل نقطه فرا ایده آل، نقطه ایده آل، و مدل کوتاهترین فاصله، که اهداف و تصمیمات مشترکی دارند، فقط در نقاط ارجاع و شمای اندازه گیریشان با هم متفاوتند و ثابت شده که برابر با مدلهای دوگانه مبتنی بر بازده تحلیل پوششی داده ها هستند. این مدلها هم به صورت محاسباتی و گرافیکی در این مقاله بررسی شدهاند.
روش نقطه ارجاع پیوندی حداقل حداکثری- تحلیل پوششی داده ها (HMRP–DEA) از تحلیل پوششی داده ها به عنوان ابزار اندازه گیری پس از وقوع برای ارزش یابی عملکرد های قبلی و نیز از نقطه ارجاع حداقل حداکثری به عنوان ابزار پیش ارزیابی برای پیشبینی عملکردهای آتی و اتخاذ اهداف استفاده میکند. بنابرین روش نقطه ارجاع پیوندی حداقل حداکثری- تحلیل پوششی داده ها (HMRP–DEA) ابزاری پیشنهادی برای اتخاذ اهداف واقعگرایانه و تخصیص منابع بهتر به دست میدهد. این روش توسط شیوه ارزیابی جزء به جزء عملکرد در چهارده شعبه از بانکی بینالمللی در منچستر اجرا شده است (یانگ، ونگ و استیور،۲۰۰۵).
چیانگ و لین ۲۰۰۹، در مقاله ای با عنوان تلفیق تحلیل پوششی داده ها و کارت امتیازی برای الگوبرداری شرکتها بیان میکنند که اندازه گیری عملکرد مدیریت مسئله ای پیچیده است به این دلیل که داده ها و خروجیهای متعددی در این فرایند نقش دارند. این تحقیق برای استخراج چارچوب مشخصی تلاش کردهاست که مباحث بنیادین روش کارت امتیازی متوازن و تحلیل پوششی داده ها را برای اندازه گیری عملکرد مدیریتی در بر بگیرد. این دو روش مکمل یکدیگر هستند. از طرفی دیگر، تحلیل پوششی داده ها میتواند بر اساس داده های ورودی و خروجی آن ها عملیات محک زنی را انجام دهد، و همین طور ارزیابیهای اجرایی را با اطلاعات مدیریتی تبدیل کند. از این رو، عملکرد مشترک این دو روش میتواند نمایه های مناسب اجرایی را به مفاهیم مدیریتی ترجمه کند. این تحقیق صنایع بانکی تجاری و اتوماتیک را به عنوان اهداف تحقیق تجربی قرار داده است. نتایج نشان میدهند که روابط متقابل در میان ۴ زاویه از روش کارت امتیازی متوازن به طور تجربی معتبر هستند. اگرچه، ضروریترین شاخصها در هر زاویه در صنایع مختلف متمایز بودند. حدود ۴۶ درصد از شرکتهای اتوماسیونی و ۵۷ درصد از بانکهای تجاری (بازرگانی) در محدوده های اثربخشی قرار داده شدهاند. مفاهیم مدیریتی و محدودیتهای تحقیقی هم چنین عنوان شدهاند (چیانگ و لین،۲۰۰۹،۱۱۷۲-۱۱۵۳).
رهنمای، لطفی و قاسمی ۲۰۱۰، در مقاله ای با عنوان دستیابی به اهداف در روش کارت امتیازی متوازن با بهره گرفتن از روش تحلیل پوششی داده ها و کاربرد آن در بانکهای تجاری بیان کردهاند که از روش تحلیل پوششی داده ها برای به دست آوردن اهداف در روش کارت امتیازی متوازن استفاده شده است. هدف آن ها ایجاد روشی جدید است که بتواند در روش کارت امتیازی متوازن استفاده شده و اهداف را در رویکردی جدید تشخیص داده و با مشاهده عملکرد قبلی واحدها، زمینهها و ساختارها در مورد آن ها تصمیم گیری کندو واحد های مؤثر را تشخیص دهد و حاشیه ای برای تأثیر مجازی در دوره جدید به دست دهد. در این مورد از تحلیل پوششی داده ها استفاده کرده و میتوانیم شرایط MPSS بودن را برای تمامی واحدها در دوره جدید تشخیص دهیم و از الگوهای مناسب برای تخمین میزان افزایش یا کاهش در هر زمینه بهره جوییم. در نهایت مدل انحصاری این روش جدید در بانکهای ایران ارائه شده است.
در هر یک از چهار منظر BSC به ترتیب شاخصهای زیر استفاده شدهاند:
آموزش :
۱٫هزینه های انگیزشی ۲٫افزایش حرفه ای بودن کارمندان ۳٫افزایش مهارت کارمندان
فرآیندهای داخلی:
۱٫افزایش سرعت خدمات ۲٫خدمات آنلاین ۳٫خدمات الکترونیکی ۴٫خدمات پیشرفته
مشتری:
۱٫قیمتهای رقابتی ۲٫رضایت مشتری ۳٫خدمات با کیفیت بالا ۴٫نرخ جذب مشتریان جدید ۵٫خدمات با سرعت بالا
مالی:
۱٫دارایی نرخ رشد ۲٫نرخ بازگشت سرمایه گذاری ۳٫حاشیه سود ۴٫نرخ وام به تأخیر افتاده ۵٫وام بر سپرده
(رهنمای و همکاران،۲۰۱۰،۳۵۶۳-۳۵۴۹).
آهن، نئومن، نووآ ۲۰۱۰، در تحقیقی با عنوان اندازه گیری تعادل نسبی واحد های تصمیم گیری بیان کردند: در مدل پایه تحلیل پوششی داده ها (DEA)، وزن معیارهای عملکرد به صورت درون زا تعیین میشوند، به هر واحد تصمیم گیری بهرهوری آن به بهترین شکل ممکن اختصاص میدهد. این ویژگی به عنوان یکی از مزایای اصلی روش در نظر گرفته شده اما این مورد خود یکی از منابع مشکلات در مورد عملکرد ارزیابی و کنترل عملکرد نیز محسوب میشود. چنین مشکلاتی نتیجه احتمال ارزش صفر وزنهایی که از مطالعه ارزیابی حذف شدهاند میباشد. بر عکس رویکرد مقابله با این مشکل برای قضاوت ارزش ترکیب شده و به تجزیه و تحلیل آن، ما کارت امتیازی متوازن تعادل نشأت گرفته از مجموعه داده های تعیین شده را پیشنهاد میکنیم. این امتیاز اندازه ای را که یک DMU از تمرکز بر تعدادی از معیارهای عملکرد ضروری اجتناب میکند را اندازه گیری میکند. یکی از تصمیمات محتمل منتج از تجزیه و تحلیل کارت امتیازی متوازن کاهش مجموعه ای از DMUs در نظر گرفته شده برای الگو برداری میباشد. در این مقاله مدل اصلاح شده CCR-O ارائه شده است (آهن و همکاران،۲۰۱۰،۴۲۳-۴۱۷).
آریان نژاد و همکاران ۲۰۱۱، در مقاله ای با عنوان روش BSC-DEA برای اندازه گیری بهرهوری نسبی صنعت خدمات:مطالعه موردی بخش بانکداری بیان میکنند که ارزیابی عملکرد در تصمیم گیری نواقص و مشکلات و همچنین برای افزایش دادن سطح فعالیتها در هر سازمان نقش مهمی را ایفا میکند. تحلیل پوششی داده ها به عنوان روشی غیر پارامتریک یکی از مهمترین و مؤثرترین ابزار مدیریتی برای ارزیابی کارایی و یا اطلاعات خروجی میباشد. آن ها روشی را برای استفاده از کارت امتیازی متوازن به عنوان ابزاری برای طراحی نمایه های ارزیابی عملکرد یک سازمان پیشنهاد میکنند. در هر یک از چهار منظر BSC به ترتیب شاخصهای زیر استفاده شدهاند:
آموزش :
ورودی: ۱٫بازگشت سرمایه گذاری ۲٫کسری صندوق ۳٫حذف تسهیلات
خروجی: ۱٫پاداش
فرآیندهای داخلی:
ورودی: ۱٫بازده زمانی ۲٫بهرهوری ATM
خروجی: ۱٫تعداد کارتهای صادر شده ۲٫اینترنت، تلفن بانک و اس ام اس
مشتری:
ورودی: ۱٫سپرده های بسته شده ۲٫مشتریان جدید
خروجی: ۱٫تعداد چکهای صادر شده ۲٫ارز ۳٫اعتبارنامه ۴٫برات ۵٫صورتحساب بانکی ۶٫حواله ارزی
مالی:
ورودی: ۱٫مخارج ۲٫سپردهها
خروجی: ۱٫درآمد ۲٫دیون مؤخر ۳٫تسهیلات بانکی
روش ترکیب BSC-DEA به عنوان موردی تجربی برای بانک خصوصی بزرگی استفاده شده است (آریان نژاد و همکاران،۲۰۱۰).
-
- Data Envelopment Analysis ↑
-
- Efficiency ↑
-
- Technical Efficiency ↑
-
- Allocative Efficiency ↑
-
- Structural Efficiency ↑
-
- Price Efficiency ↑
-
- Scale Efficiency ↑