در گروه REBT جلسه مقدماتی فرصتی را برای رهبر فراهم می‌کند تا با اعضای بالقوه گروه آشنا شود. رهبر باید تاریخچه کوتاه از REBT و مختصری از تکنیک های آن را که در گروه مورد استفاده خواهد بود، را توضیح دهد.
این کار به رهبر اطمینان می‌دهد که اعضا در جلسه آغازین با آگاهی و آمادگی برای کار (مشارکت) می‌آیند. بعلاوه جلسه مقدماتی زمان بهینه ای برای آگاه کردن افراد از قوانین اساسی گروه است. به طور مثال قوانین حضور در گروه، چگونگی ارتباط با هم و … همچنین نوشتن لیست مکتوبی از قوانین یا امضا قرار داد مبنی بر پایدار ماندن به قوانین می‌تواند مفید باشد. در این جلسه رهبر فرصتی پیدا می‌کند تا در مورد مسائل مهم راز داری بحث کند و آن ها را تقویت کند. همچین در مورد محدودیت های راز داری و شرایطی که متخصص اختیار گزارش را دارد. به اعضا یادآوری می شود که آن ها برای حفظ اطلاعاتی که در گروه مطرح می شود، مسئول اند. متأسفانه هنگامی که گروه‌های در موقعیت های مدرسه برگزار می شود، مسائل رازداری همیشه ایمن نیستند، چرا که اعضای گروه در تمام روز به طور منظم یکدیگر را می بینند و با هم تعامل دارند. چنانچه این اتفاق رخ دهد، پیشنهاد می شود که با فرد مورد نظر هم در موقعیت انفرادی و هم در گروه گفتگو شود واز این فرصت برای مرور قوانین راز داری استفاده شود. همچنین در مورد باقی ماندن او در گروه به دلیل نقض رازداری تصمیم گیری می شود.
برخی مسائل دیگر که باید قبل از شروع گروه تصمیم گیری شود، شامل زمان و مکان برگزاری گروه و اندازه گروه است. به علاوه رهبر گروه باید تعیین کننده نوع گروه باشد. باز یا بسته. در گروه‌های باز، کودکان و نوجوانان می‌توانند هر موقع به گروه بپیوندند. یک گروه باز را می توان تا زمانی که رهبر راغب به اداره آن است و عضو کافی هم دارد، حفظ کرد.
این روش این مزیت دارد که به افراد اجازه می‌دهد تا زمانی که به اهدافشان برسند در گروه باقی بمانند. با این حال این گروه‌های بالقوه بی پایان، هنگامی که در مدارس برگزار نمی شوند، پرهزینه اند و برخی اعضای بالقوه را از شرکت در آن برحذر می دارند(کری، ۱۹۹۲: به نقل از الیس وبرنارد ۲۰۰۶). عیب دیگر این روش به عقیده کری (۱۹۹۲) سندرم آشیانه گرم و راحت۱[۴۷]است که در آن افراد مدام کار می‌کنند و شاید هرگز تغییر نکنند.
گروه‌های بسته تعداد جلسات مشخصی دارند و همه اعضا با هم گروه را شروع و پایان می‌دهند، عیب آشکار این نوع گروه ها این است که خواه فرد به اهدافش برسد و خواه نرسد، گروه تمام خواهد شد. اگر چه این مسئله می‌تواند به عنوان مزیت باشد، چرا که آگاهی از اینکه گروه در مدت مشخصی تمام خواهد شد منبعی انگیزشی برای عمل کردن فعالانه و متعاقب آن تغییر است( کری، ۱۹۹۲) . مزیت دیگر گروه‌های بسته این است که نسبت به گروه‌های باز از لحاظ هزینه سودمند ترند.
۲-۲۸٫ مضمون اصلی گروه‌های REBT با کودکان و نوجوانان
همان طور که قبلاً گفته شده، تمرکز گروه REBT هنگام کار با کودکان و نوجوانان در نتیجه کارکرد و سطح رشدی افراد، اهداف گروه و مشکلات موجود اعضای گروه متفاوت است. آنچه در ادامه می‌آید برخی حوزه های عمومی، تمرین ها و راهبردهایی است که به نظر برای اجرا در گروه ها مفید است.
به طور واضح رهبر گروه با داشتن درک مفهمومی قوی REBT به اعضا سود می رساند و تکنیک های آن را به عنوان مکانیزم تغییر مورد استفاده قرار می‌دهد.رهبر گروه با توجه به باورهای افراد که در فرایندهای گروهی مطرح می شود، میان ارزیابی های غیر منطقی و ارزیابی های غلط تمایز قائل می شود. بسته به سطح رشدی کودک و نوجوان متخصصین REBT برای تغییر، هدف گذاری می‌کنند. تفسیرهای غلط از واقعیت ( آن ها هرگز مرا دوست نخواهند داشت) مطلق (احتیاج به دوستانی دارم که همیشه مرا دوست بدارند) یا باورهای ارزیابی شده (وحشتناک است که مرا دوست نداشته باشند) است. به طور ادراکی این سه شناخت خیلی متفاوتند و فرایندهای گروهی به رهبر و اعضای گروه اجازه می‌دهد تا به طور مؤثر یکی یا همه انواع نظام باورها را هدف قرار دهند. تفسیر غلط از واقعیت (پیشگویی / استنتاج غلط) مثالی است که اشاره به فرایند های درمانی دارد که در گروه درمانی؛ درمان این باورها موثرتر از درمان فردی است. همسالان منابع مهمی از جمع آوری داده و با خوردها هستند، اعضایی که ارزیابی های غیر منطقی و مطلقشان را به اشتراک می‌گذارند و دیگر همسالان می فهمند که در این تجربه تنها نیستند. اغلب، شنیدن این باورهای ارزیابی شده از دهان دیگر اعضای گروه در درک ناقص بودن روش تفکر آن ها کمک کننده است. به علاوه رویکرد گروه درمانی نوجوانان را به همسالاتی مواجه می‌کند که به طور موفقیت آمیز انواع متفاوت شناخت هایشان را تغییر داده‌اند و به این ترتیب آن ها از این مدل سود می‌برند. الیس و برنارد (۲۰۰۶) رهبر گروه را تشویق می‌کنند تا راجع به روابط میان هیجان ها، شناخت‌ها و رفتارها در فرایند های گروه درمانی زودتر از این بحث کنند. آن ها باور دارند که این مسئله کلیدی و تسهیل تغییرات است. چرا که آن ها با نوجوانانی مواجه اند که وارد گروه می‌شوند و اظهار دارند که دارای مشکلی اند (هیجانی یا رفتاری) با دیگران دچار مشکل اند. بنابرین رهبر گروه بهتر است که زودتر نقش شناخت در هیجان و دیگر گزینه هایی که راجع به احساس و رفتار آن ها در دسترس اند را نشان دهد. الیس درابتدای گروه این ایده را ارائه می‌دهد که هیجانات منفی غلط (مثل خشم زیاد، اضطراب و افسردگی) در کارکرد افراد مداخله می‌کند و آن ها را تبدیل به افرادی می‌کند که در مدرسه ، خانه و با دوستان دچار مشکل می‌شوند. این گفتگو تسهیل می شود با درخواست از اعضای گروه تا آخرین باری را که تصمیم بدی گرفته اند، یادآوری کنند. سپس از آن ها خواهیم خواست تا از افکار و احساسات خود هنگام تصمیم گیری بگویند و آیا همیشه اجازه می‌دهند که احساسشان برای آن ها تصمیم گیری کند. بنظر می‌رسد که افراد در یادآوری این مسئله نسبتاً خوب عمل می‌کنند و قادرند تا نقش عواطف را در تصمیم گیری شناسایی کنند. همچنین می توان از نمونه های ویدئویی هم استفاده کرد تا نشان دهد افراد هنگامی که بسیار ناراحتند، چگونه تصمیمات نامناسبی می گیرند.(الیس و برنارد، ۲۰۰۶).
دویل(۲۰۰۳) برخی تمرینات پیشهادی برای موقعیت های گروهی را که به نظر عالی اند و کاربردهای خاصی فرآیندهای گروه درمانی REBT با کودکان و نوجوانان دارند، ارائه می‌دهد. در زیر به برخی از آن ها اشاره می‌کنیم:
تمرین معرفی: از افراد خواسته می شود این جمله را تمام کنند. من امید دارم از این گروه …….. به دست آورم. این روش در ارتباط با هدف مفید است و به کودکان و نوجوانان هم اجازه شنیدن اهداف دیگر اعضا را می‌دهد.
خود سنجی جامع: به هر فرد مداد و برگه ای داده می شود تا توانایی ها و ضعف های خود را ارزیابی کند(البته ضعف هایی که به نظر چاره پذیر می‌آید). با افراد کوچکتر از رسم تصاویراستفاده کنید. از طرف دیگر این رویکرد در افزایش بینش نسبت به مشکلات همچنین کمک در انتخاب هدف، مفید خواهد بود.
انتظارات / ترس ها: از هرفرد خواسته می شود تا انتظارات و ترسهایش را درباره شرکت در گروه بگوید. این روش بخصوص در رابطه با کودکان و نوجوانان مفید خواهد بود.
